De morele wereldkampioen verdween in Abu Dhabi aan de horizon

In tegenstelling door wat op voorhand door velen werd gedacht, verdween Max Verstappen in Abu Dhabi aan de horizon, in plaats van dat hij probeerde het veld op te houden. Daarmee maakte hij naar mijns inziens een nog veel groter statement dan hij had gedaan als hij het wereldkampioenschap had gewonnen.

Bij de start van de Grand Prix van Abu Dhabi leek het dubbeltje even de kant van Max Verstappen op te vallen. De Red Bull Racing-coureur behield de leiding in de race, terwijl Lando Norris voorbij werd gestoken door teammaat Oscar Piastri en vervolgens een aantal ronden lang onder vuur werd genomen door Charles Leclerc. Dit leek voor Verstappen het perfecte scenario om zijn oorlogsplan - tenminste, velen dachten dat het zijn plan zou zijn - uit te voeren: het tempo in de race drukken in de hoop dat Norris verder terug zou vallen. Bij een overwinning van de Nederlander moest Norris immers buiten het podium eindigen, om het wereldkampioenschap Formule 1 voor de vijfde keer op rij naar Verstappen te laten gaan.

Waarom drukte Verstappen het tempo niet?

Toen duidelijk werd dat Norris een tweestopper zou doen en dat Piastri ver genoeg achter lag na zijn éénstopper, was mijn verbazing in eerste instantie groot: waarom koos Verstappen ervoor om buiten te blijven en dus ruimschoots voor het duo van McLaren te blijven rijden? Hij had immers de marge om zelf voor een tweede stop te gaan, zonder dat een eventuele undercut een direct gevaar zou vormen. Ik had zelf verwacht dat Verstappen, met al zijn giftigheid en venijn, vlak voor de neus van de papaja-auto's had willen blijven rijden, om hen zo een prooi voor de achteropkomende concurrentie te maken. Iets wat bijvoorbeeld Lewis Hamilton in 2016 deed, toen hij probeerde Nico Rosberg in de klauwen van Sebastian Vettel te duwen. "Ik probeerde mijzelf te helpen", zei Hamilton destijds na afloop. "Als ik mijzelf niet help, doet niemand het."

Een krachtige boodschap van Verstappen

In eerste instantie had ik wat meer 'spelletjes' van Verstappen verwacht. Wat hem voor mij één van de grootste coureurs ooit maakt, is immers zijn killer instinct en zijn bereidheid om altijd tot het gaatje te gaan, ook als hij daarvoor de grenzen van het toelaatbare op moet zoeken. Maar toen ik na het vallen van de vlag de boordradio van Verstappen richting zijn team hoorde, veranderde mijn mening over de gemaakte keuzes. "Wees niet teleurgesteld", klonk het. "Ik ben in ieder geval niet teleurgesteld. We hebben ze nog één keer laten zien wie hier de baas is." Dat vond ik een mooie en krachtige boodschap. Verstappen kwam liever met overmacht als eerste over de streep, dan dat hij met spelletjes het kampioenschap bij Norris weg zou kapen.

Want kijkend naar het hele seizoen, vind ik dat Verstappen het wereldkampioenschap het meest had verdiend. Niet omdat ik zogenaamd als Nederlander per definitie een Verstappen-fan zou zijn, zoals soms wordt beweerd. Maar omdat Verstappen in een jaar waarin hij overduidelijk bij uitstek niet over de beste auto bezat, wel de meeste overwinningen heeft geboekt, de meeste pole positions heeft gepakt en de meeste ronden aan de leiding heeft gereden. Hij heeft door week na week te maximaliseren én door te profiteren van de blunders van McLaren, een in eerste instantie verloren seizoen voor Red Bull weten te draaien naar een van de spannendste titelontknopingen van de afgelopen jaren. In Zandvoort stond hij 104 punten achter Piastri. In Abu Dhabi kwam hij slechts twee punten te kort voor zijn vijfde wereldkampioenschap.

Groots statement in Abu Dhabi

Maar door in Abu Dhabi aan de horizon te verdwijnen, maakte hij in mijn ogen een veel groter statement, dan hij had gedaan wanneer hij zijn vijfde titel had gewonnen door de boel op te houden. Zoals hij zelf al zei over de boordradio: hij heeft nog één keer laten zien wie dit jaar de snelste coureur was. En dat is een krachtige boodschap. Verstappen hoefde - denk ik - in zijn ogen dit jaar de titel niet te winnen, om te laten zien dat hij de beste rijder uit het veld is.

Tuurlijk, als hij de boel op had gehouden had dat risico's met zich meegebracht. En ja, McLaren zou altijd Piastri en Norris van plek hebben laten ruilen, als dat doorslaggevend zou zijn geweest. Dus of het überhaupt zin zou hebben gehad? De kans zou waarschijnlijk kleiner zijn geweest dan ik van tevoren zelf had gedacht. Maar Verstappen hecht er waarschijnlijk meer waarde aan om in de laatste race van dit seizoen, waar lange tijd niets naar behoren werkte, met een grote voorsprong als eerste over de streep te komen. Hij hecht meer waarde aan een dominante overwinning op eigen kracht, dan een vijfde titel die hij over de streep moet trekken door spelletjes te spelen. Dat denk ik echt.

Norris de wereldkampioen, Verstappen de morele winnaar

En wat betreft Norris. Ik denk dat iedere wereldkampioen Formule 1, een terechte wereldkampioen is. Want ook in de snelste auto, zijn er genoeg obstakels en persoonlijke demonen die je moet overwinnen. Van Norris weten we dat hij het mentaal soms zwaar heeft, dat hij soms zelf zijn grootste vijand is. Maar toen de druk echt groot werd in het laatste deel van het seizoen, toen er écht geen ruimte meer was voor fouten, bleef hij foutloos en liet hij een stijgende lijn zien. Is hij voor mij de beste coureur op de grid? Nee. Maar hij heeft dit seizoen naar mijn idee wel enorm veel groei laten zien. En in Abu Dhabi was ik echt onder de indruk van wat hij liet zien. De agressiviteit waarmee hij na zijn pitstop door het middenveld heen reed, is iets wat ik vaak bij hem heb gemist, en hoop in de toekomst vaker te zien.

Norris is de terechte wereldkampioen. Maar Verstappen is voor mij bij uitstek de morele winnaar van het afgelopen seizoen. Iedereen die aan hem twijfelde, iedereen die zei dat ook hij het alleen in de beste auto kan, heeft ongelijk gekregen. En zijn statement in Abu Dhabi, vind ik een prachtige kers op de taart van een heerlijk Formule 1-jaar.

Gerelateerd