Strategieën in de Formule 1 spelen een cruciale rol bij het bepalen van de uitslag van een race, en pitstops vormen een belangrijk strijdtoneel. Teams analyseren voortdurend bandenslijtage, baanomstandigheden en tactieken van rivalen om te bepalen wanneer ze hun coureurs naar binnen moeten halen voor nieuwe banden. Hier legt GPFans uit wat de undercut en overcut zijn.
En voor degenen die het niet weten: pitstops houden in dat de auto de pitstraat in wordt gebracht voor nieuwe banden en andere noodzakelijke aanpassingen. Nieuwe banden bieden meer grip, waardoor coureurs harder kunnen pushen en snellere rondetijden kunnen neerzetten. Maar pitstops kosten tijd, en de strategische strijd zit in het bepalen wanneer je moet pitten en welke strategie - undercut of overcut - je moet gebruiken.
Undercut in F1
Laten we beginnen met de meest gebruikte strategie: de undercut. Dit is een agressieve strategie waarbij een coureur vóór zijn voorliggers de pits induikt om een voorsprong op hen te krijgen. Het team analyseert nauwgezet factoren zoals bandenslijtage van de voorligger en maakt berekeningen voordat de beslissing wordt genomen.
Dus, hoe werkt het? Stel je twee auto's voor, 'coureur A' en 'coureur B', die strijden om P1. Coureur A besluit als eerste de pits in te gaan, waardoor kostbare tijd op de baan verloren gaat voor een gloednieuwe set banden. Hoewel ze wat tijd verliezen tijdens de pitstop, komen ze eruit met aanzienlijk snellere banden. Coureur B daarentegen rijdt op oudere, versleten banden.
Dit is wat er vervolgens gebeurt. De out lap van coureur A (de eerste ronde na het verlaten van de pitstraat) op nieuwe banden zal aanzienlijk sneller zijn dan de in lap van coureur B (de laatste ronde voor het inrijden van de pitstraat) op versleten banden. Dit stelt coureur A in staat om het gat te verkleinen en een voorsprong te hebben op coureur B tegen de tijd dat deze de pitstraat verlaat na de pitstop.
Deze strategie wordt vooral gebruikt op circuits met een hoge mate van bandenslijtage en circuits waar inhalen moeilijk is.
Natuurlijk is de undercut geen garantie voor de coureur die deze strategie gebruikt. Een langzame pitstop, terechtkomen in verkeer of een onverwachte safety car kunnen de undercut-strategie allemaal tenietdoen, evenals wanneer de coureur er niet in slaagt om snellere rondetijden neer te zetten en de verloren tijd tijdens de pitstop in te halen.
Als de koploper (coureur B) de poging tot een undercut opmerkt, kan hij of zij reageren door eerder dan verwacht de pits in te gaan of harder te pushen om de voorsprong te vergroten en helemaal buiten de undercut-window te blijven. Een perfect uitgevoerde undercut, met perfecte timing en een snelle pitstop, kan een achtervolgende coureur echter binnen enkele ronden tot leider in de race maken.
Overrcut in F1
Een overcut-strategie hanteert de tegenovergestelde aanpak. Hierbij blijft coureur A langer op de baan dan coureur B, met als doel het tempo te behouden, zelfs op oudere banden. De gok is dat coureur B, na een pitstop voor nieuwe banden, moeite zal hebben om die banden snel op temperatuur te krijgen. Deze aanvankelijke langzamere out-lap na de pitstop zou coureur A in staat kunnen stellen zijn voorsprong uit te breiden en zijn positie te behouden, zelfs na zijn eigen pitstop.
Coureur A krijgt bovendien de kans om zijn voorsprong verder uit te bouwen dankzij het feit dat hij niet in de vuile lucht rijdt. De overcut is minder populair dan undercut en wordt vooral gebruikt op circuits met weinig bandenslijtage en waar inhalen bijna onmogelijk is, zoals in Monaco.