Column Bent Viscaal

Viscaal: "Had graag gewonnen, maar eindelijk die eerste F2-punten binnen"

Bent Viscaal 7 jun 2021 17:34Maandag 7 juni 2021 17:34 Laatste update: 14:35

Viscaal: "Had graag gewonnen, maar eindelijk die eerste F2-punten binnen"

Bent Viscaal heeft afgelopen weekend in Bakoe beslag gelegd op zijn eerste punten in de Formule 2. De 21-jarige Tukker komt dit seizoen in de opstapklasse uit voor het team van Trident. Na afloop van ieder raceweekend blikt hij - geheel in eigen stijl - namens GPFans terug op zijn prestaties.

In mijn vorige column konden jullie lezen over het weekend in Monaco. Dat ging best goed, wat mijn snelheid betreft. Helaas werd ik twee keer elfde – daar heb je dus net helemaal niets aan. Gelukkig stond het volgende raceweekend al rap voor de deur, we hebben maar twee weken hoeven wachten tot we weer konden rijden. Dit keer op het Baku City Circuit. Weer een circuit waar ik nog nooit was geweest. Maar goed: we houden van een uitdaging.

Artikel gaat verder onder video

Vrije training en kwalificatie

Tijdens de eerste en enige vrije training die wij in de Formule 2 hebben, krijgen we 40 minuutjes de tijd om aan de wagen en de baan te wennen. Ik merkte meteen dat het goed zat. Trident heeft achter de schermen kei- en keihard gewerkt om hun vorig jaar opgelopen achterstand goed te maken. Ik reed op vrijdagochtend direct de zevende tijd, niet ver verwijderd van de rapste luitjes. Dat gaf natuurlijk veel hoop. Het was bovendien een cleane sessie, geen gedonder, geen fouten, alles lekker soepel. Zo zien we het graag.

Voor de kwalificatie hadden we veel vertrouwen. Ik zag aan mijn teambaas Giacomo dat hij er zin in had, en ook de monteurs hadden in de smiezen dat er wat te halen viel. Nu heb ik in de vorige column een paar keer gesproken over geluk en het gebrek daaraan, maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik het tijdens de kwalificatie zelf heb verpest. Wie de kwalificatie niet heeft gezien zag in de resultaten staan ’15. Viscaal’ en dacht waarschijnlijk iets als, nou, die ging ook niet heel hard, maar ik kan met recht zeggen dat ik wél heel hard ging.

Rode vlag. Toch?

Tot ik van het gas ging. Rode vlag. Toch? Of niet? Niet dus. Nou, toen heb ik wel even zitten vloeken in de cockpit. Voor mij reed Aitken, hij had volgens mij even de muur aangetikt, want hij reed veel langzamer dan ik deed. Toen ik hem wilde passeren, meende ik een rode vlag te zien. Misschien had hij wel ergens veel schade, wist ik veel. Bij een rode vlag moet je in ieder geval het pootje van het gas halen, en dat is wat ik instinctief meteen deed. Maar ik bleek het verkeerd te hebben gezien. Er werd helemaal niet met een vlag gezwaaid. Rondetijd naar de haaien, terwijl ik op koers lag voor – op zijn slechtst – plek vijf. Ik kon wel door de grond zakken toen ik mijn auto in de pits parkeerde.

Ik kon het tempo van de nummers acht, negen en tien bijbenen, maar wilde deze kans op pole niet verpesten.Bent Viscaal

Maar goed, je moet door, en gelukkig kan je ook snel door. Vanwege verschillende gridstraffen werd mijn vijftiende kwalificatietijd een dertiende startplaats en tijdens de eerste raceronden haalde ik twee concurrenten in. Ik wist dat plek tien de poleposition voor race twee op zou leveren en toen mij werd verteld dat Drugovich, die voor mij reed, een tijdstraf zou krijgen, heb ik op zeker gespeeld. Ik kon het tempo van de nummers acht, negen en tien bijbenen, maar wilde deze kans op pole niet verpesten.

Starten vanaf pole position

Zodoende finishte ik als elfde en werd ik na de tijdstraf van Drugovich als tiende geklasseerd, waardoor ik in race twee vanaf pole mocht vertrekken. Dat was een heel bijzonder moment. Natuurlijk ben ik weleens vaker vanaf pole gestart (al was het eventjes geleden, oktober 2018), maar nog niet in de Formule 2 en nog niet in deze spotlights. Ik ging voor de zege, het werd P4. De openingsronde was van mijn kant niet goed genoeg. Beckmann kon erlangs, en later Vips en Daruvala ook. Toen Armstrong het probeerde heb ik mijn ellebogen uitgestoken, waarop niemand er meer langs kwam. Ook Shwartzman niet, de man die de eerste race had gewonnen.

Als ik vooraan meerijd, kan ik vooraan finishen. Bent Viscaal

Ik reed als vierde over de eindstreep – in eerste instantie voelde ik wat teleurstelling. Ik had dolgraag gewonnen, of een podiumplek gescoord. Aan de andere kant: ik heb eindelijk die eerste Formule 2-punten binnen. Acht stuks, zelfs – want zoveel krijgt de nummer vier na een sprintrace. Wat mij vooral tevreden stemde was het racetempo. Dat deed niets onder voor de koplopers. Zo komen we op hetgeen ik ook al zei in mijn column na Monaco: als ik vooraan meerijd, kan ik vooraan finishen.

Nederlands bezoek

Met de puntenscore van zaterdagmiddag in het achterhoofd begon ik met goede moed aan de laatste race van het weekend, de hoofdrace op zondagochtend. Het kwalificatieresultaat deed weer pijn, wat ik vorige keer ook al zei: als het tijdens de kwalificatie misgaat, heb je daar vanwege de reglementen minstens tweemaal last van. Vanaf P15 heb ik mij in de eerste ronden een weg naar voren geknokt. Na zes rondjes lag ik al tiende, een puntenplaats. Het leek allemaal goed, totdat…

… ik bezoek kreeg. Landgenoot Richard Verschoor kleunde bij mij achterop. Dat doet hij natuurlijk ook niet met opzet, maar het kwam mij niet bijzonder goed uit dat-ie mij uitkoos, laten we maar zeggen. Een mooi resultaat ging door het putje. Ik verloor veel tijd door de aanrijding, want ik kwam in de uitloopstrook terecht en moest de wagen weer de juiste richting uit sturen. Bij de pitstop bleek de versnellingsbak bovendien beschadigd. Precies toen ik de één wilde selecteren voor het wegrijden, sloeg-ie af. Nou ja, als je dan al hoopte op een wonder, kan je die hoop ook meteen in de ijskast zetten.

Zand erover

Gedurende de wedstrijd heb ik, achteraan, mijn eigen race gereden. Met een kromme stuurinrichting en een haperende versnellingsbak wist ik op een bepaald moment nog de snelste raceronde te rijden. Kan je nagaan wat ik klaar had kunnen spelen als het incidentje niet had plaatsgevonden.

Ik heb ‘m gezegd dat hij me maar eens moet trakteren op een paar drankjes. Bent Viscaal

Richard bood na de wedstrijd heel sportief zijn excuses aan op Twitter. Dat vind ik dan wel weer stoer, dat doet lang niet iedereen. Het verandert niets aan de raceuitslag, maar het toont in ieder geval klasse. Ik heb ‘m gezegd dat hij me maar eens moet trakteren op een paar drankjes, haha. Zand erover en door naar de volgende race.

Met een goed gevoel naar Silverstone

Die volgende race is op Silverstone, en dat vind ik heel fijn. Op Silverstone won ik vorig jaar namelijk een race in de Formule 3. Geweldig duel met Zendeli in de laatste ronden, die ik in mijn voordeel besliste (zoek maar eens op YouTube, wat was dat genieten!). Gezien de stappen die Trident heeft gezet wil ik daar een gooi naar het podium doen. Ik weet dat het erin zit. Tuurlijk, alles moet kloppen, en zoals we in Baku zagen zit ongeluk in een klein hoekje. Maar als het allemaal klopt, dan kan ik ze allemaal kloppen!