Column Bent Viscaal

Bent Viscaal: "Als de klok niet meewerkt, mag je achteraan aansluiten"

Bent Viscaal 24 mei 2021 17:34Maandag 24 mei 2021 17:34 Laatste update: 17:03

Bent Viscaal: "Als de klok niet meewerkt, mag je achteraan aansluiten"

Bent Viscaal heeft afgelopen weekend voor het eerst kennisgemaakt met het nauwe stratencircuit van Monaco. De 21-jarige Tukker komt dit seizoen uit in de Formule 2 voor het team van Trident. Na afloop van ieder raceweekend blikt hij - geheel in eigen stijl - namens GPFans terug op zijn prestaties.

Met trots kan ik jullie vertellen dat ik de nieuwe columnist van GPFans ben. Hartstikke leuk, want ik deel mijn passie voor autosport graag met iedereen. Afgelopen weekend mocht ik weer aantreden in de Formule 2. Het was pas ons tweede raceweekend, nadat we twee maanden geleden in de woestijn van Bahrein zijn begonnen. Omdat we deel uitmaken van het voorprogramma van de Formule 1, reden we in Monaco. Het was mijn eerste keer op dat circuit – sterker nog, ik had tot voor afgelopen weekend nog nooit op een stratencircuit gereden.

Artikel gaat verder onder video

Terugblik openingsweekend Bahrein

Voor ik over Monaco begin, even een korte terugblik op het eerste raceweekend. Mijn team, Trident Racing, bleek in Bahrein een mooie stap voorwaarts te hebben gezet. Vorig jaar hadden zij het best lastig in de Formule 2. In de winter hebben de teamleden hard doorgewerkt en dat betaalt zich uit. Trident staat verder naar voren, de race pace is echt top.

Kwalificatiesysteem onverbiddelijk
In Bahrein zat de snelheid er goed in, maar kon ik dat helaas niet omzetten in punten. Ik had tot tweemaal toe veel pech met de timing waarop een Safety Car werd uitgebracht. Maar ja: dan had ik me ook maar wat verder naar voren moeten kwalificeren. Het kwalificatiesysteem van de Formule 2 is onverbiddelijk: als je buiten de top tien eindigt, dan start je minstens twee van de drie races buiten de top tien.

Terugblik raceweekend Monaco

Ook in Monaco vormde die kwalificatie een probleem. Dat zat zo: in de eerste en enige training die wij hebben, deze was op donderdag, ging er een remblokje naar de haaien. Daardoor kon ik de Rascasse-bocht niet meer halen en belandde ik met mijn neus tegen de vangrail. Shit. De training was nog maar halverwege en ik moest uitstappen. Ongeacht of je zelf een fout maakt of dat er iets kapot gaat, verloren tijd is altijd kostbaar. Als zoiets eenmaal gebeurt, kom je op achterstand.

Gewoon niet snel genoeg
In de eerste ronde van de kwalificatie deed ik natuurlijk ietsje rustiger aan, want je wil niet tweemaal op één dag voortijdig uitstappen. Gelukkig kreeg ik het ritme vrij snel te pakken. Ik kwalificeerde me als achtste van mijn groep, wat vanwege de kwalificatieopzet in de Formule 2 in Monaco een vijftiende startplaats betekent. Tsja: niet waarop ik had gehoopt. Ik kan me natuurlijk verschuilen achter het excuus dat ik niet zoveel trainingstijd had, maar onder de streep was de kwalificatieronde gewoon niet snel genoeg. Dan kan je nog zo ambitieus zijn: als de klok niet meewerkt, mag je achteraan aansluiten.

Dan kan je nog zo ambitieus zijn: als de klok niet meewerkt, mag je achteraan aansluiten.Bent Viscaal

Legendarisch circuit
Het racen in Monaco viel me mee, maar ook tegen. Dat zal ik uitleggen, want ik snap dat het verwarrend klinkt. Je krijgt een gigantische kick van het racen op zo’n legendarisch circuit. Het was nóg beter dan ik had verwacht. Die snelheden, het precisiewerk, waanzin. Volgens mij zei Piquet ooit eens dat Monaco voelt alsof je door je woonkamer moet fietsen en wat dat betreft had-ie een punt.

Hartslag honderdvijftig
Aan de andere kant merkte ik dat we het op sommige momenten wat rustiger aan deden. Klinkt raar, ik zal het duiden. We rijden drie races per weekend en niemand wil zijn wagen aan gruzelementen rijden als er nog één of twee races volgen. Dus je bent zuiniger. In de sprintrace op vrijdag vertrok ik als vijftiende en finishte ik als veertiende. Ik kreeg iemand langszij bij de start omdat ik voorzichtig was en won twee plaatsen door uitvallers. Ondanks dat Monaco an sich heel vet is, miste ik wat spanning in de wedstrijd – en moet je nagaan, ik deed er zelf met hartslag honderdvijftig aan mee.

Tweede sprintrace
De tweede sprintrace werd verreden op zaterdagochtend en de baan was nat, het had ’s nachts geregend. Ja, dan wrijf je als Formule 2-debutant twee keer in je ogen. Het was precies zo lastig als je denkt – allemachtig, ijsdansen is er niets bij. En ik kan niet eens ijsdansen, kan je nagaan. Ik baal van die tweede race. Het had zo mooi kunnen zijn, jongens met vergelijkbare snelheid reden fluitend naar de punten. Wij hadden de afstelling verkeerd en reden daardoor achteruit.

Aallemachtig, ijsdansen is er niets bij. En ik kan niet eens ijsdansen, kan je nagaanBent Viscaal

Positieve houding
In de slotfase verkeek ik me tot overmaat van ramp op mijn voorligger – ik dacht dat Beckmann wat later zou remmen, maar dat deed-ie niet. En toen reed ik er tegenaan. Einde race voor hem, dan voel je je wel schuldig. Uiteindelijk nog elfde geworden, maar daar koop je niets voor. Ik ben van mening dat je overal een les uit kan trekken en dat je meer bereikt met een positieve houding, daardoor kan ik teleurstelling vrij snel van me af zetten. Maar om heel eerlijk te zijn: kort na de finishvlag was ik wel eventjes chagrijnig.

Hoofdrace
We kregen nog een derde kans: na twee sprintraces volgt dan eindelijk de hoofdrace. Tweeënveertig ronden vol gas door Monaco en qua strategie zaten we op het juiste spoor. Beckmann zat weer bij mij in de buurt, we grepen hem dankzij pitstoptactiek bij het nekvel. Ik keek tegen het einde tegen de achtervleugel van onze landgenoot Richard aan, maar wilde niet de acrobaat uithangen. Met wederom een elfde plek greep ik nét naast mijn eerste punt in de Formule 2.

Omgekeerde startopstelling
Toen ik voor dit stukje ging zitten dacht ik, wat moet ik eens opschrijven. Ik baalde eerlijk gezegd van de gemiste kansen, voornamelijk die van de regenrace. Toen besefte ik me dat een goede kwalificatie in de Formule 2 eigenlijk allesbepalend is. Vanwege de omgekeerde startopstellingen zou een vijfde of een zesde kwalificatietijd gek genoeg ideaal zijn, als je het doorrekent.

Het tempo is er
Ik weet zeker dat ik het tempo heb om met de top mee te komen, maar dan moet het tijdens de kwalificatie een stukje beter. Daarop ga ik me de komende weken samen met het team van Trident focussen. We mogen binnenkort alweer aan de bak: over twaalf dagen rijd ik weer, wederom op een stratencircuit en uiteraard in het voorprogramma van de Formule 1. In Baku wil ik scoren.