Krijgen we een sprintracekampioen in de Formule 1? | GPFans Special

De Formule 1 is dit jaar druk aan het experimenteren geweest met de kwalificatie. In Silverstone, Monza en Brazilië wordt er namelijk een nieuwe sprintraceformat uitgeprobeerd. Hoe is de kwalificatie door de jaren heen veranderd? En wat hebben we tot op heden geleerd van de sprintracekwalificaties? GPFans legt het aan je uit in deze nieuwe special. Liever een geschreven versie? Scroll dan door!

Geschiedenis van de kwalificatie

De Formule 1 is altijd aan het innoveren en het experimenteren met de invulling van de raceweekenden en dan met name met de kwalificatie. Tot en met 1995 werd de grid bepaald door het two-session format. Hierbij waren er, zoals de naam al doet vermoeden, twee kwalificatiesessies. Eén op vrijdag en één op zondag. De coureur die na afloop van die tweede sessie de snelste tijd achter zijn naam had staan, pakte pole positie. Een leuk idee op papier, maar in de praktijk toch niet zo succesvol. Het was namelijk helemaal niet zo spannend om naar te kijken, zeker als de omstandigheden tussen de sessies door drastisch veranderden.

In 1996 werd er een nieuw format geïntroduceerd: de one-hour shootout. Hierbij mochten alle coureurs maximaal twaalf ronden afleggen, om zo de snelste tijd te proberen te behalen. Het idee leek een mooie oplossing voor het eerder geconstateerde probleem, maar viel in de praktijk flink tegen. Veel coureurs bleven namelijk het grootste gedeelte van de kwalificatie in de garage staan, wachtende tot de baanomstandigheden zouden verbeteren. Geen spektakel dus voor de fans.

In 2003 ging men over op one shot qualifying. Hierbij kregen de coureurs tijdens de twee sessies slechts één ronde om de snelste tijd neer te zetten. Dit format werd, met enige veranderingen tussendoor, uiteindelijk tot het einde van 2005 aangehouden. In 2006 werd er wederom een nieuw format geïntroduceerd: de eliminatie-kwalificatie. Hierbij werden de langzaamste coureurs steeds geëlimineerd, tot er slechts tien overbleven. Dit format werd, met een kleine aanpassing tussendoor, tot het einde van 2009 gehanteerd.

Het huidige format, bestaande uit drie kwalificatiesessies, werd in 2010 ingevoerd. Q1 duurt 18 minuten, waarna de vijf langzaamste coureurs afvallen. Q2 duurt vervolgens 15 minuten, waarbij ook weer de vijf langzaamste het veld moeten verlaten. Q3, bestaande uit de overgebleven tien coureurs, vechten vervolgens om de pole positie.

Introductie sprintraces

De Formule 1 is echter nog niet klaar met experimenteren. Men is dit jaar, tijdens een drietal van races, namelijk begonnen met een trial van het sprintraceformat. Dit doet de Formule 1 vanwege het groeiend aantal van jongere fans. De organisatie is bang dat deze jonge fans geen tijd of zin hebben om een race van twee uur te kijken en hopen dat ze hen met een sprintrace van 30 minuten alsnog voor de televisie kunnen krijgen. Het sprintrace weekend wordt afgetrapt met een eerste vrije training op vrijdagochtend, waarbij de teams een uur de tijd krijgen om de auto gereed te maken. Op vrijdagmiddag begint de traditionele kwalificatie, die de opstelling voor de sprintrace bepaalt. Op zaterdag trapt men af met de tweede vrije training, waarna de sprintkwalificatie gehouden wordt. Dit is een race van maximaal 100 kilometer, die ongeveer 30 minuten duurt. De sprintrace bepaalt de startopstelling voor de Grand Prix op zondagmiddag.

Wat hebben we er tot dusver van geleerd?

De sprintracekwalificaties lijken tot op heden een grote hit te zijn. Tijdens een normaal raceweekend worden de vrije trainingen op vrijdag door een aantal mensen overgeslagen, omdat ze toch redelijk saai te noemen zijn. Tijdens de sprintraceweekenden is er daarentegen op alle dagen eigenlijk wel iets te zien, waardoor het voor de fans plotseling een stuk interessanter is om te kijken. De eerste vrije training is, door het korte tijdsbestek, een stuk belangrijker, waardoor de coureurs direct de baan op gaan. De kwalificatie op vrijdag trekt ook veel bekijks, aangezien de uitkomst veel invloed heeft op de rest van het raceweekend. Hoewel de tweede vrije training op zaterdagochtend eigenlijk redelijk nutteloos is, zorgt de sprintkwalificatie wel voor de nodige sensatie. Het probleem is echter dat de coureurs vrij weinig risico durven te nemen, omdat ze weten dat ze hun hele raceweekend kunnen vergooien met de crash. Als de sprintrace op zichzelf zou staan, dan zouden de coureurs ongetwijfeld meer risico durven te nemen.

Toekomst van de sprintraces

Dit format is tot op heden dus en groot succes gebleken. De Formule 1 is daarom van plan om de sprintraces in de toekomst een prominentere plek in het seizoen te geven. Hoewel de details nog niet duidelijk zijn, heeft Formule 1-topman Stefano Domenicali al onthuld dat men er achter de schermen enorm druk mee aan het werk is. "We verrijden dit jaar drie sprintraces. Naast Silverstone en Monza zal er ook een gehouden worden in Brazilië", zei hij onlangs tegenover Sport Bild. "De reacties, de spanning en het ritme werken goed. We zijn het format momenteel aan het aanpassen, maar ik kan me goed voorstellen dat we wel zeven sprintraces zullen hebben. We denken - en dit is slechts één voorbeeld - aan een Grand Slam. Een extra titel zoals bij tennis. Wie de titel van de sprintraces en de wereldtitel wint, is de winnaar van de Grand Slam. F1 heeft behoefte aan verandering en moet interessant blijven voor het jonge publiek."

Hoewel dit nieuwe format nog niet vast staat, zou het dus zomaar kunnen zijn dat we in de toekomst twee kampioenen hebben: de sprintracekampioen en de wereldkampioen. Mocht één coureur beide ‘kampioenschappen’ winnen, dan zou hij de Grand Slam titel winnen.

Gerelateerd

Side hustle

Teambaas Max, ijscoman Charles en designer Lewis: het ondernemersleven van de coureurs

• 17 april 2024 16:30

Grand Prix van China

Zo zag de Formule 1-wereld eruit tijdens de laatste Grand Prix van China in 2019

• 17 april 2024 08:07
• 4