F1-auto's behoren ongetwijfeld tot sommige van de meest geavanceerde machines op ter wereld met de allernieuwste technologie en engineering, waardoor ze duizelingwekkende snelheden kunnen bereiken. Het HANS device of HANS system is tegenwoordig cruciaal in de Formule 1, zeker bij zware crashes, en GPFans legt uit waarom.
Het HANS device zorgt voor bescherming, wanneer coureurs een impact meemaken in de muur of tegen een andere deelnemer. HANS staat voor 'head and neck support' is ooit geïntroduceerd om de effecten van extreme g-krachten te minimaliseren. Hoe hoger de g-krachten in een crash, des te meer een coureur risico loopt op ernstig of zelfs fataal letsel aan het hoofd en de nek, zoals schedelbasisfracturen. Dr. Robert Hubbard heeft het apparaat uitgevonden samen met Jim Downing in de begin jaren 80. Hubbard was een professor van biomechanische engineering aan de universiteit van Michigan State. Downing was zijn schoonbroer en racete in de Verenigde Staten in het kampioenschap dat we nu kennen als het IMSA SportsCar Championship.
Hoe werkt het?
De HANS is een soort halsband, gemaakt van lichtgewicht koolstofvezel. Het wordt voor iedere coureur op maat gemaakt, want het moet perfect passen. Het is ontworpen in de vorm van de letter U. De kromming zat achter de nek en de twee 'armen' rusten op de borst van de coureur. De kraag wordt ondersteund door de schouders, en vastgemaakt aan de gordels evenals aan de helm. Deze aan elkaar vastgemaakte punten stabiliseren het hoofd en de nek van de coureur en houden deze op hun plaats, zoals een normale veiligheidsgordel dat voor het lichaam doet. Het hoofd mag namelijk niet te heftig heen en weer bewegen, maar tegelijkertijd ook niet compleet stil blijven bij een crash. De HANS verdeelt de kracht van de impact voor de nek over de schouders en de borst.
De HANS is het zwartkleurige apparaat op de schouders van de coureurs
De HANS werd laat geïntroduceerd in de autosport
Hubbard en Downing besloten te proberen een manier te vinden om letsel als schedelbasisfracturen te voorkomen naar aanleiding van de dood van Patrick Jacquemart. Hun vriend overleed aan deze verwonding tijdens een IMSA-test op het Mid-Ohio Sports Car Course in 1981. Uiteindelijk ontwikkelden ze dus het HANS device, maar populair was het niet. Bedrijven die veiligheidsproducten voor de auto- en motorsport maakten, wilden niks van de HANS weten en dus moesten Hubbard en Downing hun eigen bedrijf, Hubbard Downing Inc., oprichten om het op de markt te brengen. Helaas duurde het lang, voordat er iets mee gedaan werd.
De FIA werd pas geïnteresseerd in de HANS na de dodelijke ongelukken van Roland Ratzenberger en Ayrton Senna in Imola in 1994 en het werd pas in 2003 geïntroduceerd na jarenlange tests. De NHRA, het dragracen in Amerika, zag al in 1996 het eerste gebruik van de HANS, maar het werd pas in 2004 verplicht na de dood van Darrell Russell. In NASCAR, en in zusterkampioenschap ARCA, kwamen er door de steeds hogere snelheden een boel coureurs te overlijden aan schedelbasisfracturen: Grant Adcox, Blaise Alexander, Clifford Allison, Neil Bonnett, Dale Earnhardt senior, Kenny Irwin junior, JD McDuffie, John Nemechek Adam Petty en Terry Schoonover. Het werd door de crashes van Alexander, Earnhardt en Irwin verplicht in 2001. Het werd zelden eerder gebruikt, maar het mocht wel. Earnhardt was aangeboden de HANS ook te gebruiken, maar hij vond het niet lekker zitten en besloot daarom zonder HANS te racen. Het kostte hem zijn leven. De V8 Supercars in Australië, het World Rally Championship en meer volgden in 2005 met de verplichtingen voor het HANS device.