De geschiedenis van de Triple Crown: Wie kan Graham Hill nog evenaren?

De Triple Crown is het winnen van de drie belangrijkste autosportwedstrijden ter wereld: de 24 Uur van Le Mans, dat tegenwoordig deel uitmaakt van het FIA World Endurance Championship, de Indianapolis 500 in de IndyCar Series en de Grand Prix van Monaco in het Formule 1-wereldkampioenschap. We duiken de geschiedenisboeken in om te zien wie deze prestatie al behaald heeft en welke coureurs dichtbij komen.

Graham Hill is tot nu toe de enige coureur ooit die op Le Mans, Indianapolis en op de straten van Monte Carlo wist te zegevieren. De Brit begon zijn carrière in de Formule 1 en hij kreeg al gauw de bijnaam Mr. Monaco. Hij won de Monegaskische Grand Prix vijfmaal in 1963, 1964 en 1965 voor BRM en in 1968 en 1969 voor Lotus. Daarnaast werd hij wereldkampioen in 1962 en 1968. In 1966 deed Hill mee aan de Indianapolis 500, maar het was eigenlijk niet de bedoeling dat hij daar zou zijn. Walt Hansgen zou uitkomen voor Mecom Racing Team, maar een maand voor de race overleed hij in een ongeluk in een test op Le Mans. Hill werd benoemd als vervanger op het laatste moment. Zijn naam stond niet eens op de officiële inschrijflijst! Hij versloeg Jim Clark, de F1-kampioen die het jaar ervoor al met Lotus de Indianapolis 500 op zijn naam had geschreven, om zo de tweede etappe van de Triple Crown te winnen. Hill voegde zich in 1972 bij het team van Matra-Simca in zijn tiende start in de 24 Uur van Le Mans. Henri Pescarolo, de toprijder van het Franse merk, was boos, denkende dat Hill te oud was en zijn gloriejaren te ver in het verleden lagen om nog competitief te zijn. Toch werden Hill en Pescarolo bij elkaar in de MS670-bolide gezet. Ze versloegen teamgenoten François Cevert en Howden Ganley om de beruchte endurance-race door het Franse platteland te winnen met een voorsprong van elf ronden. Daarmee had Hill de Triple Crown binnen. De Londenaar zou daarna nog drie seizoenen in de achterhoede van de Formule 1 rijden met zijn eigen team, totdat hij in november van 1975 overleed in een vliegtuigongeluk.

Fernando Alonso

Alonso schreef de Grand Prix van Monaco op zijn naam in 2006 met Renault en in 2007 met McLaren. Tijdens zijn pauze van de Formule 1 won hij de 24 Uur van Le Mans met Toyota ook tweemaal op rij. Hij deed dat in 2018 en 2019 samen met Sébastien Buemi en Kazuki Nakajima op weg naar de titel in het FIA World Endurance Championship. De Spanjaard heeft pogingen gedaan om echt de Triple Crown te behalen door ook deel te nemen aan de Indianapolis 500. Hij maakte zijn IndyCar-debuut in 2017 en reed zelfs aan de leiding op de legendarische Speedway. Helaas gaf de Honda-motor in zijn McLaren-Andretti-bolide de geest met nog 21 ronden te gaan. In 2019 kwalificeerde hij zich niet na problemen met de voorbereidingen bij McLaren en in 2020 kwam hij als 21e over de streep.

Juan Pablo Montoya

Montoya won de Indianapolis 500, voordat hij de overstap maakte naar de Formule 1. De Colombiaan won de race in 2000 met Chip Ganassi Racing en vijftien jaar later ook nog eens met Team Penske. In 2001 maakte hij zijn debuut in de Grand Prix-racerij met Williams en twee jaar later wist hij op de straten van Monaco te zegevieren. Na een aantal seizoenen ook relatief succesvol te zijn geweest in NASCAR, keerde hij terug naar IndyCar en maakte hij zijn intrede in de sportscars. Hij heeft driemaal deelgenomen aan de 24 Uur van Le Mans, maar alle keren was dat in de LMP2-klasse, dus niet in de snelste auto's van het FIA World Endurance Championship. In 2021 werd hij eerste in de Pro-Am-categorie binnen de LMP2-klasse samen met Ben Hanley en Henrik Hedman in een Oreca van DragonSpeed, maar dat telt helaas voor hem niet. Om kans te maken op de Triple Crown zal Montoya een stoeltje moeten bemachtigen in de Hypercar-klasse.

OOK INTERESSANT: FIA over zwart-oranje vlag: "Daar hebben we duidelijk de plank misgeslagen"

Jacques Villeneuve

Net als Montoya won Villeneuve ook de Indianapolis 500, voordat hij richting de Formule 1 ging. Dat deed hij in 1995 met Team Green, dat we nu kennen als Andretti Autosport, en in hetzelfde jaar won hij ook de IndyCar-titel. En wederom net als Montoya, toen Villeneuve de overstap maakte naar F1 deed hij dat door zijn debuut te maken bij Williams. De Canadees won nooit de Grand Prix van Monaco, maar een wereldkampioenschap in de Formule 1 winnen wordt tegenwoordig ook gezien als een mogelijke vereiste voor de Triple Crown in plaats van het winnen van de race in Monte Carlo. En een F1-titel binnenslepen deed hij dan ook in 1997. Na de Formule 1 ging Villeneuve richting de sportscars en werd fabriekscoureur bij Peugeot. Hij werd samen met Marc Gené en Nicolas Minassian tweede in de 24 Uur van Le Mans van 2008 en finishte in dezelfde ronde als de winnende Audi van Rinaldo Capello, Tom Kristensen en Allan McNish. Dat was de laatste keer dat Villeneuve deelnam aan de Franse endurance-race. De zoon van Gilles probeerde daarna onder andere NASCAR, FIA GT, V8 Supercars, Wereldkampioenschap Rallycross en Formule E, voordat hij races wonnen in het Europese NASCAR. Tegenwoordig is de 51-jarige Formule 1-commentator bij Canal+.

Gerelateerd

Kansrijk?

Officieel: Alonso doet opnieuw een gooi naar de Indy 500

• 25 februari 2020 21:28

Triple Crown

'Montoya wint waarschijnlijk eerder de Triple Crown dan Alonso'

• 27 augustus 2019 14:28