Dit weekend staat de Grand Prix van Miami op het programma en in de geschiedenis van de sport hebben we inmiddels al een aantal mooie en bijzondere momenten meegemaakt in de Verenigde Staten. We zetten er een aantal op een rijtje.
De Verenigde Staten en de Formule 1 hebben een haat-liefdeverhouding die al decennia meegaat. Hoewel Amerika altijd een moeilijke markt is geweest voor de koningsklasse van de autosport, zijn er toch momenten geweest waarop de F1 en de VS op spectaculaire wijze samenkwamen. Of het nu ging om ongekende chaos, historische prestaties of pure race-emotie: deze vijf Amerikaanse Grands Prix zijn in het collectieve geheugen van fans gegrift. In dit overzicht nemen we je mee langs vijf van de meest bijzondere, spraakmakende en legendarische Amerikaanse F1-races ooit.
Las Vegas 1981
Las Vegas en Formule 1: het klinkt als een gouden combinatie. Maar de eerste poging om dat huwelijk te laten slagen verliep anders. In 1981 werd er geracet op een circuit dat letterlijk was uitgelegd op de parkeerplaats van het Caesars Palace-casino. Een saai, vlak en stoffig circuit dat amper uitstraling had, maar tóch streek het koningsklassecircus daar neer voor een Grand Prix. Toch was de race cruciaal: Nelson Piquet had een kans om zijn eerste wereldtitel te pakken. Ondanks de extreme hitte en de fysieke uitputting die het bochtige, linksdraaiende circuit met zich meebracht, reed de Braziliaan naar de vijfde plek, genoeg voor de titel.
Hij was na de race volledig uitgeput en kon nauwelijks nog uit zijn cockpit stappen. Het leverde echter Piquet, inmiddels ook een soort van familie van Max Verstappen, zijn eerste wereldkampioenschap op, maar de race zelf werd verguisd door rijders en fans. Het was een voorbeeld van hoe marketing en locatie belangrijker leken dan sportieve kwaliteit. Toch is deze editie historisch door zijn rol in de titelstrijd. Inmiddels zijn we een aantal decennia verder en hebben we een nieuwe race in Las Vegas. De geschiedenis lijkt zich echter te herhalen, want ook de race over de strip in Vegas is niet onder alle fans geliefd en kan op de nodige kritiek rekenen wegens - wederom - een Grand Prix die in het teken staat van geld.
Long Beach 1983
In Long Beach, Californië, werd in de jaren '70 en '80 een stratencircuit gebruikt dat qua karakter deed denken aan Monaco. Smal, bochtig en vol foutenmarges. In 1983 vond hier één van de meest indrukwekkende prestaties uit de F1-historie plaats. McLaren-coureur John Watson kwalificeerde zich slechts als 22e, en zijn teamgenoot Niki Lauda als 23e. De kans op punten leek nihil. Maar in de race voltrok zich een wonder: Watson vocht zich knap een weg door het veld, maakte optimaal gebruik van uitvallers, bandenproblemen en strategische fouten bij concurrenten en wist uiteindelijk de overwinning te pakken. Lauda finishte als tweede.
Het was een staaltje rijmanschap en race-intelligentie van het hoogste niveau. Nog altijd geldt Watsons zege als één van de grootste inhaalraces in de geschiedenis van de Formule 1. Ironisch genoeg verdween Long Beach na deze editie van de kalender en maakte het plaats voor de Amerikaanse CART-serie.
Indianapolis 2005
Wat bedoeld was als een groot autosportspektakel op Amerikaanse bodem, veranderde in een regelrechte farce. De Grand Prix van de Verenigde Staten in 2005 op het iconische Indianapolis Motor Speedway werd overschaduwd door een bandencrisis die zijn weerga niet kent. De meeste teams reden dat jaar op Michelin-banden, maar tijdens de trainingen bleek dat de Franse bandenleverancier ernstige problemen had met de stabiliteit van hun rubber in de beruchte bocht dertien, een kombocht die direct overging van het ovalgedeelte naar het F1-circuit. De banden sleten dusdanig snel dat ze gevaarlijk waren. Michelin riep de teams op om niet te racen als er geen aanpassingen zouden komen.
Er werd voorgesteld om een chicane te bouwen om de snelheid in bocht dertien te verlagen, maar de FIA weigerde. Resultaat: alleen de zes auto's op Bridgestone-banden (Ferrari, Jordan en Minardi) verschenen aan de start. Fans die massaal waren toegestroomd om Formule 1 op Amerikaanse bodem te zien, waren woedend en dropen teleurgesteld af. Ferrari ging er met de winst vandoor, maar niemand vierde feest. De race zorgde voor een enorme imagoschade voor de sport in de VS. Het was een pijnlijke herinnering aan hoe technische reglementen en belangen de sport kunnen overschaduwen. Meer over die beruchte race lees je hier.
Circuit of the Americas 2018
Het Circuit of the Americas in Austin is in korte tijd uitgegroeid tot één van de populairste circuits op de kalender. In 2018 kreeg het Texaanse asfalt een absolute klassieker voorgeschoteld. Kimi Räikkönen, de norse en geliefde Fin, wist na een spannende strijd met Max Verstappen en Lewis Hamilton zijn eerste overwinning sinds 2013 te boeken. De 39-jarige veteraan hield het hoofd koel en leverde een foutloze race af, ondanks immense druk van achter.
De zege kwam op een moment dat Ferrari het moeilijk had en Räikkönen al wist dat hij het team zou verlaten. Het was een emotioneel moment voor fans die de Iceman al jaren volgden. Het podium werd overspoeld met vreugde van onder meer Verstappen en Hamilton die naast hem stonden. Kimi zelf, die hield het allemaal een stuk rustiger, al kon er wel een kleine glimlach vanaf. Eén van de mooiere resultaten op het Circuit of the Americas.
Miami 2022
Na jarenlange afwezigheid op nieuw terrein, maakte de Formule 1 in 2022 zijn debuut in Miami, met een tijdelijk circuit rond het Hard Rock Stadium. In de nasleep van de populaire Netflix-serie Drive to Survive explodeerde de Amerikaanse belangstelling voor de F1. Miami werd gepresenteerd als een “Super Bowl-achtig” evenement met sterren als LeBron James en Tom Brady op de grid. De hype was enorm, aangewakkerd door de populariteit van Drive to Survive. Hollywoodsterren, sporticonen en influencers bevolkten de paddock. Alles ademde spektakel. De race zelf stelde niet teleur. Max Verstappen vocht zich naar de leiding en hield Charles Leclerc knap achter zich.
Ondanks de kunstmatige "jachthaven" en marketingoverkill, bleek de GP van Miami een schot in de roos. De Amerikaanse markt had eindelijk het F1-virus te pakken. De race markeerde een nieuw tijdperk: de Formule 1 als entertainmentproduct. Puristen en échte liefhebbers fronsten de wenkbrauwen, maar commercieel was het een daverend succes. Miami liet zien dat de VS niet alleen toeschouwer, maar ook speler werd op het F1-toneel. Inmiddels hebben we, zoals eerder in het artikel vermeld, maar liefst drie races in het gigantische land. Naast Miami wordt er ook in Las Vegas en in Austin gereden.